Eric:

“Het is echt een boerderij zoals je een boerderij tekent, met een rieten kap en rondom oude fruitbomen.”

Annemieke:

“We zijn tijdens een open dag met het hele gezin gaan kijken en ja, we raakten allemaal verliefd.”

Eric:

“We hebben onze twee kinderen in onze beslissing betrokken. We zeiden: we doen dit met zijn vieren. Als iemand zegt, ik wil het niet, dan gaat het niet door.”

Annemieke:

“Onze zoon Cees was toen 15 en onze dochter Anna 13. Zij heeft twee pony’s, en die staan nu aan huis, dus ja, zij was gelijk om. Het eerste wat Cees zei: ‘Jeetje, ik word hier helemaal relaxed’.”

Eric:

“We hebben gezegd, we gaan voor het avontuur. Bevalt het niet, dan zetten we gewoon een bord ‘Te Koop’ in de tuin en zijn we een ervaring rijker.”

Annemieke:

“We hebben direct een nieuwe school in Gorinchem uitgezocht en dan zie je hoe snel kinderen zich aanpassen.”

‍

Wij voelen ons hier heel fijn en kunnen een leven leiden zoals we willen

‍

‍Eric:

“Het voelt hier alsof je terug bent in de tijd. Mensen hebben meer aandacht voor elkaar. De klok tikt hier minder snel. Dat valt vooral op wanneer je in de Coop in Hoornaar bent. In Den Haag loopt iedereen gehaast met scanners door de supermarkt. Hier sta je in de rij en maakt iedereen met elkaar en de kassière een praatje. Het leven gaat iets gemoedelijker. Mensen zeggen elkaar gedag op straat en helpen elkaar als dat nodig is.”

Annemieke:

“In Hoornaar heb je eigenlijk alles. Een super, kapper, bloemist en gezondheidscentrum. Eens per week is er een markt met drie kramen. Het dorp is ook een middelpunt van allerlei feesten en activiteiten. Vooral tijdens de jaarlijks fokveedag. Verder heb je een eetcafé, Italiaans restaurant, Turkse snackbar en verderop in een ander dorp een Chinees en friettent.”

Eric:

“Er is een grote voetbalvereniging, derde divisie geloof ik, en een tennisclub. Genoeg te doen voor een sociaal leven. En Gorinchem ligt om de hoek. Als daar ’s zomers de terrassen opengaan, nou, dan mis ik Den Haag echt niet hoor. Alleen de zee, ja, die zit in mij. Hoe mooi die Merwede ook is.”

Annemieke:

“Wij zijn verhuisd in de zomer van 2019. Aan het begin ben je nog een beetje aan het wennen, en ja, toen kwam Corona. Die zat onze buurtbarbecue in de weg. Natuurlijk hebben we kennisgemaakt met de buren. Door de hond kent Eric intussen zat mensen uit het dorp, en ja iedereen kent iedereen.”

Eric:

“Heel aardige mensen. Onze buurman had Corona. Er stonden direct buren voor hem klaar. In Den Haag is dat toch anders.”

Annemieke:

“Natuurlijk houden we rekening met de mensen die hier wonen. Je ziet ons op zondag echt niet met een grasmaaier in de tuin. Wij voelen ons hier heel fijn en kunnen een leven leiden zoals we willen.”

En dan de zonsondergang. Die is elke dag genieten.

‍

Eric:

“Je ziet steeds meer import. Corona heeft thuiswerken op de kaart gezet; iedereen hoeft niet meer vijf dagen per week naar kantoor. Ik hoor van collega’s in Den Haag dat ook zij kijken naar een huis buiten de stad. Als je de hele dag thuis in een klein kamertje moet werken, komt er ongetwijfeld een keer de gedachte van ja, is het niet slimmer om wat meer buitenaf te wonen?”

Annemieke:

“Je bent in 25 minuten in Utrecht en binnen een half uur in Rotterdam. Ik werk in Den Haag, zo’n drie kwartier rijden. Je zit hier heel centraal. Dat maakt deze regio ineens ook zo populair. De huizenprijzen schieten omhoog.”

Eric:

“Onze boerderij komt uit 1650, en weet je wat zo grappig is. Annemieke haar geboortenaam is Muilwijk. Deze achternaam kom je hier veel tegen. Een ver familielid van haar heeft in deze boerderij gewoond. Het moest kennelijk zo zijn.”

‍Annemieke:

“We hebben sinds we hier wonen veel meer tijd voor elkaar gekregen. Onze zoon trainde drie keer in de week en speelde op zaterdag een voetbalwedstrijd. Onze dochter had twee pony’s in de manege, en die was daar dagelijks. Nu hebben we het minimaal net zo druk, ook met die pony’s aan huis. Anna en ik zijn elke dag zomaar drie tot vier uur met ze bezig. Maar je ziet elkaar wel. Dat is echt anders. Onze familieband is veel hechter geworden.

Eric:

‍ “Onze buurman heeft 150 koeien. Die lopen langs onze achtertuin. Dat is een prachtig uitzicht, zo mooi.”

Annemieke:

“Zijn dochter verkoopt elke zaterdag kaas aan huis. Verderop verkopen ze melk, weer iets verder fruit en daar weer groenten.”

Eric:

“We woonden hier net enkele dagen en toen belde de buurman aan. In zijn tractor voor de poort. Of wij die snel wilden opendoen, want er lag een kalfje in de onze sloot. Als in Den Haag een buurman aanbelt, komt die meestal een boormachine of iets dergelijks lenen. Niet om een kalfje uit de sloot te trekken.”

Annemieke:

“Het allergrootste cadeautje is dat we weer tijd voor elkaar hebben, we genieten van wat we hebben. We wonen op een fantastisch mooie plek, vrij en toch bij het dorp. En dan de zonsondergang. Die is elke dag genieten.”

‍